Ustrój socjalistyczny (komunistyczny) a życie prywatne

Ustrój socjalistyczny (komunistyczny) nie daje nam za dużo wolności - o tym chyba nie muszę nikomu mówić. Nie szanuje własności, zabiera pieniądze w celu rozwiązywania problemów, których w innym ustroju by nie było, krępuje przedsiębiorczość i prywatną inicjatywę oraz wsadza nos w życie obywateli... i na tym ostatnim przykładzie chciałbym się zatrzymać.

W socjalizmie (komunizmie) obywatele nie mają własnego życia! Wszystko się kręci wokół państwa. Najlepszym przykładem jest Korea Północna, gdzie wciąż czci się Wielkiego Przywódcę (Kim Ir Sena), który nie żyje już od dobrych 16 lat, a wciąż ma tytuł Wiecznego Prezydenta. Nawet jego ziemski następca - syn Kim Dzong Il - nie przyjął tytułu prezydenta. Socjalizm (komunizm) nie może istnieć bez ciągłej propagandy (a to przez plakaty, a to przez slogany) oraz kultu bohaterów (Marks, Lenin, Stalin, Che).

Czy ktoś kiedyś widział, aby w krajach kapitalistycznych (wolnych) rozlepiano plakaty z Friedmanem lub żołnierzami zabijającymi komunistów? Nie, bo wolny rynek (ustrój wolnościowy) pozwala skoncentrować się na własnym życiu, na tych małych przyjemnościach, a nie wierci ludziom w głowach, że państwo jest najważniejsze. Socjalizm (komunizm) trzyma się tylko na wierze - wierze, że ten ustrój może istnieć i daje jakieś korzyści.